March 11, 2005


Beautiful Orchid Posted by Hello

6 comments:

Anonymous said...

เมื่อวานนี้ดิฉันเข้าไปดูที่เว็บการเกษตร เผอิญไปพบเว็บนึงที่ดิฉันไม่เคยเข้าไปชมเลยค่ะ เข้าไปดูหลงอยู่ในเว็บนั้นเป็นนานสองนานเลยค่ะ มีพรรณไม้นานาชนิด บางอย่างไม่เคยได้ยินชื่อเลย บางอย่างก็เพิ่งเคยเห็นตัวจริงคือรู้จักแต่ชื่อมานาน เลยอยากแนะนำให้คุณแม่ JJ หรือผู้ที่สนใจเรื่องต้นไม้ใบหญ้าลองเข้าไปชมดูค่ะ แต่เอ... หรือว่าเขารู้กันหมดแล้ว มีแต่ดิฉันเชยอยู่คนเดียว เอาเป็นว่า ขอบอกไว้ตรงนี้ก็แล้วกันนะคะ
http://www.morninggarden.com

MaeJJ said...

ขอบคุณคุณโพระดก สำหรับเวปที่ดีๆ น่าสนใจ เดี๋ยวจะเข้าไปดูค่ะ ...ดิฉันเพิ่งไปเดินสวนสาธารณะ ของที่นี่ ชื่อว่า Botanic Garedn มา มีต้นไม้ ดอกไม้สวยๆ แปลก เยอะแยะมากมาย แล้วจะนำมาลงให้ชมน่ะค่ะ ...เดินแล้วไม่อยากออกมาเลยค่ะ ทั้งอากาศเย็นสบาย ร่มรื่น สบายตา สบายใจดีด้วยค่ะ

MaeJJ said...

เข้าไปชมมาแล้ว .ขอบคุณมากเลยค่ะ ทำให้นึกไปถึงสมัยเรียน ปวช ปวส ดอกไม้ ต้นไม้พวกนี้ ต้องเจอ ต้องจำ เสมอค่ะ เพราะว่าเรียนทางด้านนี้โดยตรง

ขนาดว่าเห็นใบ ต้องรู้ชื่อทั้ง วงษ์ และ ตระกูล เลยค่ะ อิๆๆๆๆ ...

เดินชมสวนเสียเมื่อยเลย เกือบจะพักที่นั่นซะแล้ว ฮ่าๆๆๆ...ชอบค่ะ ชอบมากเลยค่ะ ..ถ้าเจอดีๆ อย่างลืมแวะมาบอกกันบ้างน่ะค่ะ ...ขอบคุณค่ะ

Anonymous said...

ดิฉันดีใจและสุขใจค่ะที่คุณแม่ JJ ถูกใจ เว็บดังกล่าว และก็มีข่าวดีมาบอกอีกแล้วค่ะ คือดิฉันลองเข้าไปชมในเว็บเพื่อนบ้านของ มอร์นิ่งการ์เด้น น่าสนใจทั้งนั้นเลยค่ะ ไม่ทราบว่าคุณลองไปสำรวจหรือยัง แต่ดิฉันไปติด
แหง่กอยู่ที่สองแห่งนี่ค่ะ คือ

http://www.plantlovers.plantown.com
http://www.HamaNan.com

ต้องถือว่า เป็นความโชคดีของคุณแม่ JJ นะคะที่เรียนในสิ่งที่ตัวเองชอบทั้งสองสาขาเลยนะคะ คือต้นไม้กับอาหาร ส่วนตัวดิฉันนี่เพิ่งมาค้นพบตัวเองตอนแก่ว่าชอบต้นไม้ใบหญ้า การทำอาหารและปักครอสติชค่ะ แต่ดันเรียนมาทางกฎหมาย จากสำนักท่าพระจันทร์ค่ะ และที่สำคัญคือไม่ได้ใช้วิชาที่เรียนมา มาทำมาหากินกะเขาหรอกค่ะ เพราะไม่ค่อยจะมีหัวซิกแซ็กทางด้านนี้คือแบบขาวเป็นดำหรือดำเป็นขาว ที่เลือกเรียนก็เพราะตาม ๆ ค่านิยมกะเขาไปงั้นแหละค่ะ และก็มาศึกษาต่อทางด้านสิ่งแวดล้อมที่อเมริกา กะว่าจะกลับไปพัฒนาบ้านเมืองเรา แต่โชคชะตาก็ต้องจากมาอยู่แดนไกลเพราะมีครอบครัว เลยไม่ได้มีโอกาสรับใช้ชาติตามที่ตั้งใจไว้ แต่ก็ไม่ได้เสียใจอะไรกะเขาหรอกค่ะ ก็ถือว่าเรียนวิชาอะไรก็ดีทั้งนั้นแหละค่ะ และก็อยู่ตรงไหนก็ขอให้เรายึดมั่นทำความดีมีศีลธรรม ทำตัวไม่ให้เป็นที่เดือดร้อนรำคาญของผู้อื่น และช่วยเหลือคนรอบข้างยามที่เขาเดือดร้อนและมีปัญหาก็พอแล้วค่ะ

ที่สำคัญคือ ชีวิตปัจจุบันนี้มีความสุข สงบมากค่ะ ได้ทำอาหารแปลก ๆ ให้สามีทาน(ไม่มีทายาทสืบสกุล) โดยเฉพาะหน้าร้อนได้อยู่ในสวนปลูกต้นไม้ดอกไม้ รดน้ำพรวนดิน ไปแค้มปิ้ง ขี่จักรยาน และตอนนี้ก็มีหมาอายุ ๙ เดือนเป็นเพื่อน ต้องพาเขาไปเดินทุก ๆ วันค่ะ เขาน่ารักมาก เป็นพันธุ์ แจ็ค รัสเซล แอ็คทีฟและฉลาดมากค่ะ ได้เขามาเมื่อตอนเขาอายุได้ ๗ สัปดาห์เองค่ะ นี่ก็ตั้งใจว่า ว่าง ๆ จะลองแปลหนังสือสำหรับเด็ก ๆ ซักเล่มนึงค่ะ อันที่จริงก็อยากเป็นครูเหมือนกันค่ะเพราะชอบสอนเด็ก ๆ เออ...อยากไปเรื่อย ๆ เอาใจตัวเองไม่ถูกเหมือนกันอะค่ะ เท่านี้ก่อนนะคะ เม้าท์ซะยาวเชียว ขอตัวไปหาอะไรทานก่อนนะคะ สวัสดีค่ะ

MaeJJ said...

มาหลอกล่อให้ มลไปติดกับอีกคนเหรอค่ะ ฮ่าๆๆๆๆ ขอบคุณค่ะ เมื่อวานนี้ ท่องในเวปนั้น เกือบครึ้งวัน ยังไม่ได้ คลิกไปลิงค์อื่นเลย เพราะนั่งชมต้นไม้ ดอกไม้ แล้วเลยเรื่อยไปเปื่อยไปถึงสมัยเรียนโน่น ..

นึกถึงครูที่สอน พาไปจังหวัดกาญจนบุรี ขึ้นเข้าไปเก็บเฟิร์น หรือพรระณไม้ป่า ที่ วิทยาลัยฯ ของเราไม่มี ..

ปีบเข้าขึ้นไป เพื่อจะไปขุดต้นไม้เล็กๆ เช่น บอนไซ ที่ขึ้นเองตามะรรมชาติ และ เฟิร์นแปลก เอามาเรียนจัดสวนค่ะ ..ปรากฏว่าไปเจอต้นหมามุ่ย แถมวันนั้น ลมแรงมาก ..พวกเราก็ไม่ทราบว่ามานั่งใต้ต้นหมามุ่ย ฮ่าๆๆๆๆ ..อากาศก็ร้อน ..ทำไมมันคันจังวุ้ย.ผนึกในใจ อิๆๆๆ)พอเพื่อนผู้ชายแหงนขึ้นมองที่ต้นไม้ที่เรา นั่ง..โอ้โห้..กระจายค่ะ ..คนน่ะค่ะ ..วิ่งกันอุตลุต ฮ่าๆๆๆๆ สนุกแบบแสบๆคันๆ กลับวิทยาลัยเลยวันนั้น..

แหม ทำไม ใจเราช่างตรงกัน มลเองก็ชอบปักครอสติสค่ะ ..ปักมาจนสายตาตัวเองไม่ดี นี่เพิ่งมาหยุดไป.เพราะขี้เกียจ ฮ่าๆๆๆๆ ..ซื้ออุปกรณ์มาเต็มบ้าน หนังสือ เต็มตู้ ชอบปักครอสติส มาตั้งแต่เด็กค่ะ ..พอมีโอกาศก็ทำ พอขี้เกียจก็เก็บ อิๆๆๆๆ

ส่วนเรื่องอาหาร มลทำมาตั้งแต่เด็ก เพราะแม่สอนให้ทำกับข้าวมาตั้งแต่อายุ 7-8 ขวบค่ะ อย่างว่าน่ะค่ะ คนบ้านนอก ลูกผู้หญิงต้องเป็นทุกอย่าง ทำได้อร่อยบ้างไม่อร่อยบ้าง ก็ค่อยเป็นค่อยไปค่ะ

พอมาเข้าเวปหมึกแดง เห็นว่าคุยเรื่องอาหาร ขนม นม เนย เพราะเป็นสิ่งที่เราเองก็ชอบเสมอๆ เลยติดแหง๋กไปไหนเลย แถมย้ายมาอยู่ที่นี่ ก็เหงา พอได้เข้าเวป เลยหายเหงาไปได้บ้างค่ะ ..สามีก็ชอบ เพราะเราได้ทำอาหาร หรือขนมแปลก ให้ทานบ่อยๆ อิๆๆๆๆ

ได้มาเจอ อย่างคุณโพระดก คุณ BIG, คุณ Kanga, คุณยายน้องฯ, คุณแม่บ้านสวิส และคนอื่นๆในเวป เลยทำให้สนุก

แล้วตอนนี้ยิ่งมาเจอคนที่คุยด้วยกันได้ ภาษาเดียวกัน คอเดียวกัน โดยเฉพาะได้คุยกันแบบเป็นกันเอง ใน บล๊อค แห่งนี้ เหมือนที่เพื่อนทั่วโลกเลยค่ะ ฮิๆๆๆๆ

Anonymous said...

คุณมลคะ..ฟังเรื่องหมามุ่ยแล้วสนุกนะคะ แต่อาการคันไม่น่าสนุกด้วยแน่ ๆ ค่ะ ที่นี่ถ้าเดินตามป่าต้องระวัง ไอวี่พิษ คงจะคันคะเยอพอ ๆ กับพี่หมามุ่ยบ้านเราแหละค่ะ ยังไม่เคยโดน แต่จะระวังเวลาเดินเข้าป่าหรือปีนเขายามหน้าร้อน

เรื่องครอสติชนี่ ดิฉันทำแบบเอาเป็นเอาตายมาพักนึงค่ะแบบ go crazy เลยค่ะ ทำถึงสว่างคาตาก็เคย พอทำเสร็จก็ใส่กรอบติดฝาผนัง ตอนนี้รูปภาพที่ติดประดับฝาผนังที่บ้านส่วนใหญ่คือครอสติชฝีมือตัวเองค่ะ และก็ทำเป็นของขวัญให้ญาติ ๆ ตามโอกาส เมื่อปีที่แล้วทำให้น้องสาวใส่กรอบเป็นของขวัญขึ้นบ้านใหม่ เขาชอบมากค่ะ และยังมีออเดอร์มาอีกว่าครั้งต่อไปถ้าพี่ว่าง ๆ เขาชอบภาพวิว..ก็กำลังหาภาพวิวเหมาะ ๆ ทำอยู่ค่ะ

ส่วนเรื่องอาหาร ดิฉันก็คงจะเหมือนกับคุณมลแหละค่ะ ถูกหัดมาตั้งแต่ ๗-๘ ขวบ ยันจบมหาลัยละค่ะ มาอยู่กับลุงและป้า ไม่มีโอกาสไปกระดี๊กระด๊าหลังเลิกเรียนเหมือนคนอื่น ๆ เขา ต้องรีบกลับบ้านมาช่วยป้าทำกับข้าว แรก ๆ ก็ล้างจาน ตำน้ำพริก ขูดมะพร้าว ต่อมาเริ่มมีความชำนาญขึ้น ป้าปล่อยมือเลยให้เราฉายเดี่ยว มีฟงมีแฟนก็ไปเที่ยวออกข้างนอกไม่ได้ อยู่คุยแต่ในบ้าน จนแฟน(หนุ่มจปร.)ที่คบหากันมาห้าปี เบื่อ..สุดเดช..เลยไปจีบคนอื่นซะฉิบ แหม..ไม่งั้นป่านนี้ ดิฉันก็คงได้อยู่เมืองไทยกระดี๊กระด๊าหาของกินอร่อย ๆ กะเขาไปแล้วค่า