เที่ยวเชียงใหม่ - ดอยสะเมิง

หลังจากทานข้าวกลางวันกันเรียบร้อยแล้วก็ออกเดินทางกันต่อ ไปยังจังหวัดเชียงใหม่ วันที่ ๕ ธค ซึ่งตรงกับ "วันพ่อ" คุณสำราญ เชิญชวนให้พวกเรา ขึ้นไปเที่ยวไร่ส้ม และไร่สตอร์เบอรี่ ของหลานบนดอยสะเมิง ตอนแรกเค้าตั้งใจจะพาพวกเราขึ้นไปนอนกันบนดอย แต่เนื่องจากวันที่พวกเรามาถึงเป็นเวลาเย็นมากแล้ว เกรงว่าจะเหนื่อยที่ต้องขับรถขึ้นเขาและทางลาดชันอีก แถมอากาศหนาวเย็นมาก ประมาณ ๔ องศาเซลเซียส เลยเปลี่ยนแผนไม่ขึ้นไปนอนดีกว่า สรุปว่าจะพาขึ้นไปชมตอนเช้า และกลับลงมาตอนบ่ายๆ โดยจุดนัดหมายของพวกเราคือ "ไร่นภ-ภูผา"

ทางขึ้นดอยสะเมิง เป็นทางลาดชัน คดเคี้ยว หักศอกมีเป็นบางจุด สามีจึงต้องขับขึ้นด้วยความระมัดระวัง เพราะไม่ค่อยเคยขับขึ้นดอยและทางลาดชันแบบนี้มาก่อน อีกอย่างรถเรามันก็แก่คราวคนขับ เมื่อ ๒-๓ ปีก่อน ขึ้นดอยอินทนนท์ ดอยอ่างขาง และพิชิตโค้ง ๑,๘๖๔ โค้ง ที่แม่ฮ่องสอน แต่มีพี่เขยเป็นคนขับให้พวกเรา ครั้งนี้สามีขับเองเลยตื่นเต้นดี แล้วสามีเราเนี้ยเป็นคนที่ขับรถแล้วต้องมีแผนที่ มี GPS และดูไมล์บอกระยะตลอดเวลา เพื่อนบอกประมาณ 20 กม. แต่พอขับขึ้นมาจริง มันกลายเป็น ๓๔ กม.ไปซะนี่ โดยดูจากป้ายหลัก กม. บอกระยะว่าอีก 3 กม. จะถึงอ.สะเมิง แล้วมองด้านขวามือ จะเห็นป้ายชื่อ "ไร่นภ-ภูผา" และมีป้าย "ไร่ส้ม-สตอร์เบอรี่"

นี่แหละป้ายบอกทางไปไร่ฯ พอเห็นก็ต้องเลี้ยวเลย...ถ้าขับเลยไปก็ต้องไปกลับรถมาอีกทีค่ะ


ขอเรียกว่าเป็น "เรือนรับรอง" ดีกว่า เพราะแขกไปใครมาก็จะขึ้นมาชมข้างบน เค้าจัดเหมือนบ้านพักของคนเก่าคนแก่ สมัยเราเด็กจะมีบ้านเรือนไม้กระดานแบบนี้เหมือนกัน เดินขึ้นก็มีห้องโถงกว้างอยู่กลางบ้าน แล้วมีห้องนอน 1 ห้อง ที่นี่จัดได้ตามแบบสมัยก่อนเลย ต่างกันก็เพียง เค้าจัดเป็นบาร์ขายเครื่องดื่ม เช่นน้ำส้มปั่น, น้ำส้มคั้น, น้ำสตอร์เบอรี่ปั่น (โดยเก็บมาจากไร่คั้นกันสดๆ) แล้วยังมีเครื่องดื่มอื่น เช่น กาแฟสด ชา ไมโล และเบียร์เย็นๆ ไว้บริการด้วยเช่นกัน

ด้านหน้าของไร่สตอร์เบอรี่ เข้ามาเห็นศาลาแบบนี้ ทำให้อยากเข้าไปนั่ง ดูน่าสบายและ ทางไร่ฯ จัดสร้างเพิงที่พักแบบนี้ไว้สำหรับแขกที่เข้ามา พักที่นี่ หรือเข้ามาเก็บส้ม เก็บสตอร์เบอรี่ ได้นั่งพักดื่มน้ำส้มคั้นเย็นๆที่ทางไร่จัดเตรียมไว้ต้อนรับ หรือจะสั่งกาแฟมานั่งดื่มก็ได้ พอนั่งพักหายเหนื่อย แล้วจากนั้นค่อยออกไปเก็บสตอร์เบอรี่ และส้มกันต่อ

ส่วนนี้เป็นห้องพักเป็นหลังๆ โดยสร้างแบบง่ายไสตล์ชาวบ้านหรือชาวเขา เพื่อเป็นจุดสนใจกับแขกที่มาพัก เนื่องจากทางไร่ฯ เพิ่งจัดทำเป็นรีสอร์ทเล็กๆ จึงมีบ้านพักเพียง 3 หลัง แต่ก็มีที่สำหรับกางเต้นท์ได้มากพอที่จะรองรับคนที่จะมาพักและกางเต้นท์นอนได้ถึง 30 เต้นท์เลยทีเดียวค่ะ


ภายในไร่ฯแห่งนี้ ยังมีม้าที่เชื่อง สำหรับให้เด็กๆได้ขี่เล่นกันอีกด้วย เป็นความสนุกและตื่นเต้นของเด็กอีกแบบหนึ่ง โดยเฉพาะเจ้าลูกชาย กลัวจนเกร็ง แล้วม้าเค้าก็แสนรู้มาก ว่าคนที่ขี่เค้าเกร็ง เค้าจะยืนไม่นิ่ง ทำให้เจ้าลูกชายเรายิ่งกลัวเข้าไปอีก เพราะกลัวม้าจะพาวิ่งแล้วตกลงมา

พักดื่มน้ำส้มเย็นๆกันเรียบร้อยแล้ว ก็เริ่มปฏิบัติการออกกำลังกายกันได้แล้ว ออกไปเก็บสตอร์เบอรี่งัยหล่ะค่ะ ไปตอนเช้าๆแบบนี้ สตอร์เบอรี่ยังมีเยอะ เพราะถ้าเป็นวันหยุดหรือช่วงเทศกาลวันหยุดต่อเนื่องแบบนี้ ทางไร่ฯจะไม่ให้คนงานเก็บเลย เพราะว่าช่วงนี้จะมีนักท่องเที่ยวเข้า-ออก เพื่อมาเก็บสตอร์เบอรี่ เก็บส้มกัน
กันทั้งวัน


ใครอยากเก็บสตอร์เบอรี่ ก็เก็บไปตามความต้องการที่จะเก็บ เก็บเสร็จก็นำไปให้เจ้าของเค้าชั่งกิโล แล้วคิดตังส์น่ะค่ะ ไม่ได้เก็บฟรีค่ะ

ใครอยากจะเก็บส้ม ก็ต้องเดินไกลหน่อย เพราะสวนส้มอยู่ด้านหลังของไร่ฯ แต่บางคนมาถึง ติดต่อทางไร่ฯว่าจะเข้าไปเก็บส้ม แล้วก็ขับรถเลยเข้าไป พอเก็บเสร็จก็จะกลับมาจ่ายตังส์ที่ "เรือนรับรอง" เพราะ "คุณไก่" เจ้าของไร่ฯ จะอยู่ที่นี่คอยดูแลแขกที่เข้า-ออก แล้วชั่งกิโลผลไม้และเก็บเงิน

ตอนเราไปส้มออกมากมาย จนเก็บไม่ทัน ร่วงใต้ต้นมากมาย น่าเสียดายจัง ส้มสายน้ำผึ้งที่นี่ มีทั้งรสหวานเจี๊ยบ และหวานอมเปรี้ยว เพื่อนบอกให้ลองเด็ดมาชิมซักลูกหนึ่งก่อน ถ้าชอบแบบไหนก็ค่อยเก็บจากต้นนั้น

สองคนนี่ เก็บไปชิมไป เพลินกันเลยสองพี่น้อง เพราะเพิ่งเคยเก็บส้มกินจากต้นก็ตอนนี้แหละ เลือกที่หวานๆกันใหญ่ ส่วนเราเลือกที่มันหวานอมเปรี้ยว

เก็บส้ม เก็บสตอร์เบอรี่กันเสร็จแล้ว ได้เหงื่อนิดหน่อย เริ่มคอแห้ง พักหายเหนื่อย ก็กาแฟสดแบบนี้มาดื่ม ตอนอากาศกำลังเย็นสบาย ทำให้ร่างกายเราอบอุ่น กระชุ่มกระชวยขึ้นอีกเยอะเลยหล่ะค่ะ

"ไร่นภ-ภูผา" พอได้มาแล้ว มีความประทับใจหลายอย่าง ทั้งบรรยากาศ สภาพอากาศที่เย็นสบาย และความมีน้ำใจไมตรีจากเพื่อนรุ่น 8 และความประทับใจเหล่านี้ จะคงอยู่ในใจของพวกเราไปตลอด และถ้าพวกเรามีโอกาสกลับไปที่เชียงใหม่อีก คงได้ขึ้นไปเที่ยวที่ไร่ฯนี้อีกแน่นอนค่ะ

ก่อนจะกลับ เพื่อนรุ่น 8 อีกคน คือ "คุณอ้อมใจ" มากลับครอบครัว เลยได้มีโอกาศเจอกันทั้งครอบครัว หลังจากที่พวกเราไม่ได้เจอกันมาเลยหลังจากเรียนแล้ว

ขอบคุณ คุณไก่ เจ้าของและผู้ดูแล ไร่นภ-ภูผา, คุณสำราญ และครอบครัว ที่ให้การต้อนรับพวกเราเป็นอย่างดี พาพวกเราได้ไปเที่ยวชมไร่ฯ ได้ดื่มกาแฟสด น้ำส้มคั้นสดๆ แถมยังมีส้มกับสตอร์เบอรี่หอบหิ้วกลับบ้านอีกด้วยน่ะค่ะ ...ขอบคุณจากใจจริงค่ะ