เที่ยวบางแสน จังหวัดชลบุรี 1

ชายหาดบางแสน เป็นชายหาดที่มีชื่อเสียง เป็นที่รู้จักในหมู่นักท่องเที่ยวมาช้านาน อยู่ห่างจากตัวเมืองชลบุรีประมาณ 13 กิโลเมตร มีบริเวณหาดทรายยาวประมาณ 2.5 กิโลเมตร กว้าง 50-200 เมตร

ปัจจุบันหาดบางแสนได้รับการปรับปรุงให้มีความเหมาะสมทั้งด้านทัศนียภาพริมหาด, การจัดระเบียบหาด, การรักษาความสะอาด และการควบคุมราคาสินค้าให้ได้มาตราฐาน เพื่อสร้างบรรยากาศการท่องเที่ยว ให้เป็นที่นิยมอย่างไม่เสื่อมคลาย

เดินเล่นขึ้นมาทางตอนเหนือของชายหาด (ทางไปแหลมแท่น) จะเห็นชายหาดที่เงียบสงบ ไม่ค่อยมีผู้คนพลุกพล่านนัก ตรงจุดนี้ไม่มีของขาย ทำให้ดูเป็นมุมเงียบสงบ ชายหาดบางแสนยามบ่ายคล้อย แสงแดดรำไรส่องกระทบผิวน้ำทะเล มองเห็นเป็นระยิบระยับ สวยงามจริงๆ

เดินเล่นกันไปเรื่อยสองคนตายาย ชี้นกชมไม้ จนเราเริ่มจะเมื่อยขาแล้วน่ะเนี้ย แต่คุณสามียังเดินได้สบายบอกแค่นี้ยังไม่เหนื่อยหรอก แต่อิฉันไม่ไหวแล้วพ่อคุ๊ณณณ กลับเถอะ

ทางด้านหาดบางแสนก็จะสามารถมองเห็นแนวหาดบางแสนเป็นแนวยาวสุดสายตา ชายหาดตรงนี้ จัดให้มีแนวสำหรับคนเดิน, ขี่จักรยาน หรือวิ่งจ๊อกกิ้งในยามเช้าได้เป็นอย่างดี มีระเบียบมากขึ้น

" แหลมแท่น" อยู่บริเวณริมสุดของชายหาดบางแสนเลยมาทางเขาสามมุข เป็นจุดพักผ่อน ชมวิวที่สวยงามอีกแห่งหนึ่ง "แหลมแท่น" เป็นแหลมในทะเลที่ยื่นออกไปไม่มากนัก ช่วงค่ำจะมีผู้คนจากที่ต่างๆ ในจังหวัด และที่อื่นๆเข้ามาพักผ่อนกันมาก มีร้านขายอาหารทั้ง ส้มตำ, อาหารทะเล และเครื่องดื่มชนิดต่างๆ

"แหลมแท่น" ในปัจจุบันต่างจากในอดีตมาก มีการจัดแต่งสวยงาม มีการดูแลความสะอาดที่ดี และที่แหลมแท่น ยังเป็นจุดตกปลา และจุดชมวิวที่ดีที่สุดแห่งหนึ่งเลยทีเดียว

รูปปั้นปลาสองตัว เป็นสัญลักษณ์ตัวแทนของอำเภอบางแสน หรือเปล่าไม่แน่ใจ ที่ตั้งตะหง่านอยู่ด้านหน้าของ แหลมแท่น ด้านบนทั้ง 4 ด้าน จะเขียนคำขวัญและอื่นๆ ของอำเภอบางแสนไว้ด้วย

เอ๊าววว อึ๊บบบ ไหวมั้ยลูก ท่าจะหนักเอาเรื่องน่ะลูกน่ะ ...แม่เอาใจช่วยแล้วกันจ้ะ

เรายังสามารถมองจากที่นี่ขึ้นไปยัง "เขาสามมุข"ได้ โดยจะเห็นเขาทั้งลูกตั้งตระหง่านเลยอยู่เบื้องหน้าเลยทีเดียว

ออกจากแหลมแท่น ขับรถตามถนนเลาะชายทะไปเรื่อยๆ เลยขึ้นไปบน "เขาสามมุข" ไปดูลิง แต่พอขึ้นไป เห็นลิงแย่งกันกินอาหารที่คนซื้อมาให้ เกิดอาการกลัวกันทั้งหมด ไอ้ที่กลัวน่ะไม่ใช่อะไร คุณสามีบอกว่า ถ้าลิงกัดหรือข่วนเป็นแผล ต้องรีบไปฉีดยา"บาดทะยัก" ทันที เพราะลิงมีเชื้อ "อีโบร่า" หรืองัยเนี้ย เลยกลัวกันใหญ่เลย เวลาให้อาหารเลยต้องให้ในรถ

เจ้าตัวนี้ทำตัวเป็นนักเลงขาใหญ่ เที่ยวไล่กัด ตัวอื่นที่มีอาหาร เพื่อตัวเองจะได้กินคนเดียว ไล่เค้าไปกันหมด ตัวเองเลยมานั่งตั้งท่าซะเก๋ไก๋ เชอะ เชอะ ...เรื่องอะไรฉันจะให้นาย เพราะนายทำให้พวกฉันกลัว ฉันเลยไม่ให้กล้วยนาย เชอะ เชอะ ทำเก่งอดไปเลยนั่นนนน ฮ่าๆๆๆ (ตกลงจะมาทำบุญหรือจะมาทำร้ายลิงหว่าเรา) แต่ไม่ถึงกะใจร้ายไม่ให้กล้วยลิงหรอกน่ะ พวกเราเอาไปให้ลิงตัวเล็กๆ ที่ไม่เกเรน่ะ อย่างเจ้าลิงตัวบนนั่นงัย

ตรงนี้จะเป็นบริเวณทางตอนใต้ของชายหาดบางแสน ที่เค้าเรียกว่า "หาดวอน" ขับรถไปจนเกือบสุดถนน จะมีสถานที่พักผ่อนเช่นกัน และถัดไปยังเป็น สะพานปลา สำหรับให้ชาวประมงใช้เป็นที่จอดเรือประมงเพื่อขนถ่ายอาหารทะเล เช่น กุ้ง หอย ปู ปลา ที่จับหากันมาได้ และยังมีพ่อค้า-แม่ค้า หรือร้านอาหาร ก็จะซื้ออาหารทะเลจากที่นี่ เพื่อนำไปขายเช่นกันค่ะ

ริมชายหาด ตรงนี้ จะเป็นบ้านพักของชาวประมงทั้งหลาย

เที่ยวเสร็จ ก็ได้เวลาอาหารกลางวันพอดี ขับรถกลับมาจอดที่ชายหาด ล๊อคที่น้องสะใภ้ขายของอยู่ แล้วก็สั่งอาหารมากินกัน แล้วนอนเล่นกันชายหาดจนเย็นแล้วค่อยกลับเข้าที่พัก สั่ง "ยำมะม่วง" มากินก่อนเลย

ตามด้วย "ข้าวผัดปู" ของโปรดลูกชาย อาหารที่นี่ติหน่อยหนึ่ง ชอบแก่หวาน เวลากินข้าวผัดจานนี้เลย ต้องกระแทกน้ำปลาลงไปอีก แต่ก็ผัดได้อร่อยเหมือนกัน

" ส้มตำไทย" ของลูกสาว แต่พอสั่งมาดันกินนิดเดียว สงสัยจะเหนื่อยเลยกินน้อย

" ปูม้านึ่ง" สด รสหวานอร่อย น้ำจิ้มรสเด็ด แซ่บถูกใจ เพราะเป็นฝีมือน้องสะใภ้เราเอง

จานนี้ "พล่าปลา" ดันลืมชื่อปลาไปอีกแระ เนื้อปลาเหมือนปลาอินทรีย์ รสนุ่ม อร่อยดีเหมือนกัน ปลานี่ไม่เคยกินมาก่อน แถมชื่อก็เพิ่งได้ยิน ถึงจำไม่ได้ อิอิอิ

ผลไม้ หวาน เย็น ฉ่ำ ถูกใจ สามีชอบแตงโมบอกหวานดีจัง


สับประรดก็หวานชื่นใจเช่นกัน